Dagboek van een diëtist

Dinsdag 6 juli

7.00 uur

De wekker gaat. Dat kan niet, ik doe net mijn ogen dicht. Ik tuur naar de wekker en helaas heeft de wekker gelijk. Tijd om op te staan.

Douchen, aankleden, kinderen wakker maken. Tas pakken, computer mee opgeladen en wel, net zoals de telefoon… en hup de auto in, naar het station, stagiaire halen.

8.45 uur

Ik stap de praktijk binnen. Eerst even de computer opstarten en zorgen dat alles klaar staat. Weegschaal aan, vloer vegen, koffie halen. Ik loop even bij de logopedist langs. Ze had wat te bespreken. Het blijkt om een klein kindje te gaan van 4 jaar met afwijkende groeicurve en ondervoeding als probleem.  Het kind heeft een slechte start gehad en ook sondevoeding. De vraag is nu of het allemaal wel lukt met slikken en of dat haar ervan weerhoudt te eten. Zij is ook moe. Moeder heeft van tevoren al toestemming gegeven om haar contactgegevens te delen, dus ik krijg de gegevens van moeder mee.

Ik zie dat ik een gaatje heb in mijn agenda en bel moeder meteen op. En ja ze komt vanmiddag langs.

14.00 uur

Moeder komt binnen met dochter van 4 jaar. Eef wil eerst niks en kijkt de kat uit de boom. Onderzoekend kijkt ze me aan. Wat moet ze met mij en wat wil ik van haar? “Hoi”, zeg ik tegen haar. Maar ze duikt gauw achter zijn moeder. Ik heb een Ikea kinderkeuken in de praktijk staan. Ik nodig haar uit om daar te gaan spelen met alle spulletjes. Dat doet ze. Opeens vraagt Eef: lust jij pannenkoek? Ik zeg: jazeker!  En jij? Ja, zij lust ook pannenkoek. Het is erg lekker zelfs. Ik vraag haar of het ok is als ik met haar moeder ga praten. Zij mag er ook bijzitten, maar dat wil ze niet. Met moeder neem ik de situatie door. Eef heeft met 7 maanden in het ziekenhuis gelegen met een forse buikgriep. Ze was uitgedroogd en heeft daar sondevoeding gekregen. Het inbrengen van de sonde was traumatisch voor haar. Vanaf dat moment wilde zij niet meer eten en accepteerde niks in haar mond.  Ze stopte met op haar buik draaien, brabbelen en kon niets in de buurt van haar hoofd verdragen. Preverbale logopedie is ingezet om te proberen of ze weer een lepel in haar mond accepteerde.  Ik vermoed een trauma waarbij EMDR wellicht zou kunnen helpen, maar ik zeg dit nog niet. Ik merk dat Eef op afstand luistert naar het verhaal van haar moeder. Er ontgaat haar niet veel. Ik vermoed dat Eef slimmer is dan je denkt.

Nu wijkt de gewichtscurve af en is het advies gegeven om naar de diëtist te gaan. Logopedisch is er niks aan de hand. Ze kan slikken en eten, maar het eten duurt erg lang en ze klaagt over moeheid. Daarnaast lijken er hypes te zijn, zo kan ze weken alleen maar hoemoes eten, of alleen ei.  Avondeten gaat erg slecht, drinken gaat erg goed.

Ik zet Eef even op de weegschaal ze weegt 28,5 kg. Ze heeft inderdaad een laag gewicht, maar het is geen ondergewicht. Je kan de BMI van volwassenen niet afzetten op jonge kinderen. Ik denk dat de GGD daar een denkfout heeft gemaakt door haar te bestempelen als ondervoed.

Als we het drinken doornemen, blijkt dat Eef elke keer een fles met een halve liter water op kan drinken. Dat is voor zo’n kleine meid best veel en daar raak je ook gevuld van. Waarom zoveel water in 1 x? Moeder dacht dat dit wel goed was. Beter water dan chocomel toch? Leuk bedacht, maar een halve liter is heus veel voor kleine maagjes. We spreken af dat een portie drinken maximaal 150 ml is. Een glas, geen fles. Op zich lijkt het eetpatroon van Eef niet zo slecht, ze eet van alles wat. Maar als je naar de voedingssamenstelling kijkt zie je dat ze eiwit tekort komt. En die heb je nodig voor spieropbouw. De klacht van Eef is dat ze snel moe is en niet zo goed mee komt met spelletjes en rennen buiten. Op brood zit alleen maar zoetigheid en tussendoor is het fruit of crackers. Op zich niet slecht, maar we zoeken eiwitten. Lust Eef kaas of worst? Ja hoor, maar zoet is lekkerder. Toch spreken we af hartig beleg op brood te doen. En het water als drinken te vervangen 2 x per dag voor een glas melk of karnemelk.

Vlees vindt Eef niks, maar ei wel. Moeder denkt dat eieren niet gezond zijn en wil ze niet geven. Van mij mag Eef wel eieren. Eef zit het allemaal te beluisteren terwijl ze een denkbeeldige vis bakt in een pan en zegt: mag ik ook vis? Van mij wel. Moeder kijkt haar met grote ogen aan. Dat lust je toch niet, zegt ze. Ik lust kibbeling zegt Eef. Die van opa is lekker. Moeder weet niet wat ze hoort.

Eef krijgt eigenlijk de hele dag kleine beetjes te eten. We spreken af 2 uur voor de warme maaltijd te stoppen met eten en drinken, dan is er meer trek voor de warme maaltijd die in voedingswaarde belangrijk is. Ik geef een lijst mee van het Voedingscentrum waarop staat wat een 4 jarige moet eten.

Na een maand zie ik Eef weer. Ze weegt 29, 2 kg en is een kg in spiermassa gegroeid. De tips werken en Eef heeft meer energie en kan beter meedoen in de klas.

Nieuws

Vorige artikel

Emotie-eten de baas
Nieuws

Volgende artikel

Overdracht praktijk